Match Worn Home Shirt Karel Geraerts
Worn in a Belgian First Division league match
Match Worn Home Shirt Nastja Ceh
Match Issued Home Shirt Bengt Saeternes
Issued for the UCL group stage matches. Saeternes did feature against Galatasaray & Barcelona
wearing short sleeves.
Match Worn Home Shirt Olivier De Cock
Worn in the UCL group stage home game against Lokomotiv Moscow (0-0)
Match Worn Home Shirt Rune Lange
Worn in pre season friendlies
Match Worn Away Shirt Andrés Mendoza
Worn in a Belgian First Division league match
Match Worn Away Shirt Sergiy Serebrennikov
Worn in a Belgian First Division league match
Match Issued Away Shirt Philippe Clement
Issued for the UCL away game at Galatasaray. Clement did feature in the game wearing short
sleeves.
Bench Worn Shirt Rune Lange
With Special Print ‘Go 4 Fair Play’ used in away game at Anderlecht on 23.03.2003
Bench Worn Shirt Sandy Martens
With Special Print ‘Go 4 Fair Play’ used in away game at Anderlecht on 23.03.2003
Match Worn Shirt Birger Maertens
With Special Print ‘Go 4 Fair Play’ used in away game at Anderlecht on 23.03.2003
Match Worn Shirt Philippe Clement
With Special Print ‘Dexia de bank met teamspirit’ used in the game against Charleroi (1-2)
Match Issued Goal Keeper Shirt Stijn Stijnen
Issued for the Uefa Cup games vs VFB Stuttgart
Het derde seizoen onder Sollied moest en zou het goeie worden. Het middenveld werd nog wat verder versterkt met de komst van Oekraiens international Sergiy Serebrennikov van Dinamo Kiev. In de verdediging werd een nieuwe rots in de branding gevonden met Marek Spilar uit Slovakije. Sollied bracht nog een Noorse spits aan in de figuur van de bonkige Bengt Saeterness. Maar de meest opzienbarende transfer was uiteraard die van Alin Stoica van Anderlecht. De jonge Roemeense balvirtuoos die jarenlang gold als de lieveling van het Astridpark werd nu naar het Jan Breydelstadion gebracht om daar de definitieve doorbraak te forceren.
Nzelo Lembi trok na zeven seizoenen de deur achter zich dicht in Brugge, hij trok naar Kaiserslautern. De talenten die de doorbraak niet konden forceren zoals Duarte en Simic werden op hun beurt weer doorgesast.
Naar goede gewoonte moest club weer vroeg aan de bak voor een CL voorronde. Dinamo Boekarest werd twee maal eenvoudig verslagen. De ronde daarna kwam echter een grote klepper uit de bus, met de miljardenploeg van Shaktar Donetsk.
In Oekraine graaide club een mooie 1-1 uitgangspositie mee via een strafschop van Simons. In Brugge kwam Shaktar al vroeg op voorsprong, maar Nastja Ceh zorgde nog voor een late gelijkmaker, meteen zijn eerste goal ooit voor Club. Ceh zou dit seizoen na een moeilijk eerste seizoen helemaal ontbolsteren. Verlengingen brachten geen winnaar dus moesten strafschoppen het pleit beslechten. Club scoorde alle vier hun strafschoppen terwijl Verlinden er twee stopte. Club Brugge sinds 1993 eindelijk nog eens naar de Champions League, iedereen in Jan Breydel door het dolle heen.
Club was dit seizoen heer en meester. Elke tegenstand in België werd overvleugeld op een enkele uitschuiver na. Na 25 speeldagen had club 23 keer gewonnen en 1 keer verloren. Enkel de uitmatch in de hel van Staaien bleek weer net een brug te ver voor de jongens van Sollied.
Legendarisch was ook de thuismatch tegen Anderlecht. Deze match ging de boeken in als de battle of Bruges. Ref De Bleeckere raakte compleet het noorden kwijt toen hij Maertens, Jestrovic en De Boeck allen rood gaf. De match ontaardde in een heus gevecht waarin Club het meest aan voetbal bleef denken en de winst dus ook naar hun kant kon trekken na goals van Clement en De Cock
Een andere uitschieter was de 0-8 op Mechelen dat vanwege het faillissement met een veredelde jeugdploeg het seizoen moest afwerken.
Op Anderlecht werd met 5-1 verloren. Die match werd er gespeeld met ‘Go For Fairplay’ op de shirts, om op te roepen tot fair Play na wat er in de heenmatch allemaal was gebruikt. Uitgerekend in die match scoorde Nenad Jestrovic dan met een handsbal. Nastja Ceh kon met een van zijn fluwelen vrij schoppen, zijn handelsmerk, tegenscoren.
Het kon de pret amper drukken, de voorsprong van club was zo riant dat niemand hen nog van deze titel kon houden deze keer.
Drie speeldagen voor het einde volstond een punt tegen Sint Truiden, het werd 1-1 en Jan Breydel mocht zich opmaken voor de verlossing, eindelijk nog eens kampioen na vier jaar vice kampioen te zijn. De beker ging dit jaar verloren in de halve finale tegen Lommel. Maar de titel en de Champions League maakten dit meer dan goed.
In die CL speelde club in een groep met Barcelona, Galatasaray en Lokomotiv Moskou.
Club opende in Camp Nou waar het eigenlijk 90 minuten de wet van de sterkste moest ondergaan, maar toch maar met 3-2 verloor na goals van Englebert en Simons.
Thuis tegen Lokomotiv Moskou en uit bij Galatasaray werd het 0-0, club had dus dringend een zege nodig om nog aanspraak te kunnen maken op een kwalificatie naar de achtste finales en die kwam er ook. In een kolkend Jan Breydel stadion werden de Turken van Galatasaray met 3-1 afgetroefd. Gert Verheyen draaide rond de keeper en krulde de 2-1 enig mooi tegen de netten. Net voor affluiten gaf de Noor Saeterness bij zijn debuut zijn visitekaartje door als een echte stormram de 3-1 in de winkelhaak te beuken.
Barcelona was inmiddels al geplaatst, dus zij kwamen met een B-elftal naar Brugge. In dit B-elftal zaten wel een paar spelers van La Masia, spelers die nu lid zijn van misschien wel het beste elftal aller tijden. Spelers zoals Puyol en Iniesta of zoals Geovanni, Riquelme of de intussen overleden doelman Robert Enke.
Barca won de match droogjes met 0-1 een afstandschot van Juan Roman Riquelme.
De kwalificatie werd dus beslist in Moskou waar op een besneeuwd veld zou gespeeld worden. Birger Maertens verloor zijn evenwicht en de bal, deze fase leidde tot de nederlaag en uitschakeling. Club eindigde wel nog derde, waardoor het naar de Uefacup mocht.
In die Uefacup werd wederom Stuttgart geloot dat wraak nam voor de uitschakeling enkele jaren terug. Onder impulsen van een sterke Balakov, Hleb en Kuranyi werd club tweemaal met het kleinste verschil verslagen.
Op sportief vlak werd dit seizoen een absolute hoogvlieger, op menselijk vlak verloor blauwzwart een van de belangrijkste mensen uit de geschiedenis van Club. In februari overleed voorzitter Michel Van Maele immers aan de gevolgen van een slepende ziekte. Hij werd 81 en zou begraven worden met een passend eerbetoon.
Op zijn sterfbed had Van Maele Michel D'Hooghe bij zich geroepen en hem opgedragen om de leiding van Club Brugge over te nemen, zo geschiedde.